اوراق سرمایه گذاری گالری تصاویر، که می تواند توسط شرکت ها یا حتی دولت ها برای جمع آوری سرمایه منتشر شود، نوعی سرمایه گذاری برای خریدار است. تصاویر سرمایه گذاری ما را ببینید.
بدون وام، بسیاری از ما قادر به پرداخت هزینه هایی مانند ماشین، خانه یا تحصیل نخواهیم بود. و همانطور که مردم برای کمک به موفقیتشان پول قرض می کنند، کسب و کارها نیز همین کار را می کنند. کسب و کارها اغلب برای تأمین مالی عملیات، حرکت به بازارهای جدید، نوآوری و رشد به طور کلی به وام نیاز دارند. اما مقداری که آنها نیاز دارند اغلب از آنچه یک بانک می تواند ارائه کند بیشتر است. بنابراین یکی دیگر از راه‌های مفید برای شرکت‌ها برای جمع‌آوری وجوه لازم، انتشار اوراق قرضه برای کسانی است که می‌خواهند آنها را بخرند.
اما این تنها یک اوراق قرضه است - یک وام. وقتی اوراق قرضه می‌خرید، به سازمانی که آن را منتشر می‌کند وام می‌دهید. این شرکت در ازای وام متعهد می شود که برای مدت وام به شما سود پرداخت کند. اینکه چقدر و هر چند وقت یکبار سود پرداخت می کنید بستگی به شرایط اوراق دارد. نرخ بهره که کوپن نیز نامیده می شود، معمولاً در اوراق قرضه بلندمدت بالاتر است. این پرداخت های بهره معمولاً به صورت شش ماهه انجام می شود، اما می توان آنها را به صورت سالانه، سه ماهه یا حتی ماهانه نیز ارسال کرد. هنگامی که اوراق به تاریخ سررسید می رسد، ناشر اصل یا مبلغ اصلی وام را بازپرداخت می کند.
برای شما، قرض دهنده، اوراق قرضه نوعی سرمایه گذاری است، مانند سهام. تفاوت این است که سهام وام نیستند. در عوض، سهام نشان دهنده مالکیت جزئی در یک شرکت است و بازده نشان دهنده سهمی در سود است. به همین دلیل، سهام ریسک‌پذیرتر و بی‌ثبات‌تر هستند - آنها از نزدیک موفقیت یک شرکت را منعکس می‌کنند. از سوی دیگر، اوراق قرضه اغلب دارای نرخ بهره ثابت هستند. با این حال، برخی از اوراق قرضه اوراق با نرخ شناور هستند، به این معنی که نرخ بهره آنها بسته به شرایط بازار تنظیم می شود.
اوراق قرضه نیز مانند سهام قابل معامله است. هنگامی که شخصی اوراق قرضه را به قیمتی کمتر از ارزش اسمی می فروشد، گفته می شود که با تخفیف می فروشد. اگر با قیمتی بالاتر از قیمت اسمی فروخته شود، با قیمت ممتاز فروخته می شود.
اکنون که اصول اولیه را می دانیم، بیایید نگاهی به انواع مختلف اوراق قرضه بیندازیم.
دولت ایالات متحده اوراق قرضه خود را به شدت در طول جنگ جهانی دوم برای کمک به تأمین مالی تلاش های جنگ تبلیغ کرد.
کسب و کارها تنها نهادهایی نیستند که می توانند اوراق قرضه منتشر کنند. دولت ها و شهرداری ها نیز آنها را می فروشند. بیایید ببینیم که چگونه این نوع اوراق قرضه متفاوت است.
اوراق قرضه دولتی: دولت ها برای تأمین مالی برنامه ها، پرداخت حقوق و دستمزد و اساساً پرداخت قبوض آنها، اوراق قرضه منتشر می کنند. اوراق قرضه دولت‌های باثبات، مانند ایالات متحده، سرمایه‌گذاری بسیار مطمئنی محسوب می‌شوند. از سوی دیگر، اوراق قرضه کشورهای در حال توسعه ریسک بیشتری دارند. دولت ایالات متحده اوراق قرضه خود را از خزانه داری و چندین سازمان دولتی صادر می کند. آنهایی که در کمتر از یک سال سررسید می‌شوند به عنوان T-T-Bls شناخته می‌شوند. اوراق قرضه ای که سررسید آنها یک تا 10 سال است، اوراق تی و اوراقی که سررسید آنها بیش از 10 سال طول می کشد، اوراق خزانه هستند. در برخی موارد، شما مجبور نیستید مالیات بر درآمد ایالتی یا محلی را بابت بهره ای که به دست می آورند بپردازید.
اوراق قرضه شهرداری: اوراق قرضه شهرداری - که "مونیس" نیز نامیده می شود - توسط ایالت ها، شهرها، شهرستان ها و مناطق مختلف برای جمع آوری پول برای تامین مالی عملیات یا پرداخت پروژه ها منتشر می شود. Munis چیزهایی مانند بیمارستان‌ها، مدارس، نیروگاه‌ها، خیابان‌ها، ساختمان‌های اداری، فرودگاه‌ها، پل‌ها و مواردی از این قبیل را تامین مالی می‌کند. شهرداری ها معمولاً زمانی اوراق قرضه صادر می کنند که به پول بیشتری نسبت به دریافت مالیات از طریق مالیات نیاز دارند. خوبی در مورد اوراق قرضه شهرداری این است که شما مجبور نیستید مالیات بر درآمد فدرال را بابت بهره ای که به دست می آورند پرداخت کنید.
اوراق قرضه شرکت: اوراق بهادار شرکت ها توسط مشاغل صادر می شود تا به آنها در پرداخت هزینه کمک کند. در حالی که اوراق قرضه شرکتی ریسک بالاتری نسبت به اوراق قرضه دولتی است ، اما می توانند پول بیشتری کسب کنند. همچنین انتخاب بسیار بیشتری از اوراق بهادار شرکت وجود دارد. ضرر این است که شما باید مالیات بر درآمد فدرال را به سود خود پرداخت کنید.
به خصوص هنگام سرمایه گذاری در اوراق بهادار شرکت ، مهم است که در نظر بگیرید که این اوراق ریسک چقدر خطرناک است. هیچ سرمایه گذار نمی خواهد پول زیادی را در اوراق قرضه کم بازده بریزد در صورتی که 50-50 شانس شرکت در آن وجود داشته باشد. شما می توانید در مورد وضعیت مالی صادرکننده تحقیق کنید تا ببینید که چشم اندازهای آن چقدر محکم است. این شامل بررسی مواردی مانند جریان نقدی ، بدهی ، نقدینگی و برنامه کاری شرکت است.
همانطور که سرگرم کننده به نظر می رسد برای تحقیق در این موارد ، بیشتر ما وقت و مهارت لازم برای تجزیه و تحلیل دقیق وضعیت مالی یک شرکت را نداریم. خوشبختانه ، سازمان هایی وجود دارند که این کار را برای ما انجام می دهند ، مانند خدمات سرمایه گذاران مودی و استاندارد و پور. کارشناسان آنها وضعیت یک شرکت را تحقیق می کنند و رتبه اوراق قرضه را برای شرکت تعیین می کنند.
هر سرویس رتبه بندی فرمول خاص خود را برای اندازه گیری ریسک و مقیاس رتبه بندی خاص خود دارد. به طور معمول ، مقیاس های رتبه بندی در نمرات نامه ها بیان می شوند ، جایی که یک رتبه AAA یک پیوند ایمن و کم خطر را تعیین می کند و یک رتبه D پیوند پرخطر را تعیین می کند. اوراق امن تر ، مانند اوراق قرضه دولت ایالات متحده ، معمولاً اوراق قرضه کم بازده است. شما می توانید به دریافت پرداخت بستگی داشته باشید - اما این پرداخت اندک خواهد بود.
در طرف دیگر طیف ، شما آنچه را که به طور کلی به عنوان اوراق قرضه ناخواسته شناخته می شود ، که پیوندهای کم خطر و پرخطر هستند ، دارید. به منظور جلب سرمایه گذاران در خرید این اوراق قرضه آشغال های خطرناک ، شرکت های صادر کننده نوید بازده بالایی دارند. اگر اوراق قرضه ناخواسته خریداری کنید ، هیچ تضمینی وجود ندارد که دیگر پول خود را ببینید. اما اگر این کار را انجام دهید ، می توانید به صورت لکه پرداخت کنید.
هنوز در مورد برخی از شرایط مربوط به سرمایه گذاری اوراق قرضه مطمئن نیستید؟واژه نامه را در صفحه بعد بررسی کنید.
